Alman Liginin Sakatlık Profili

Alman 1. liginde futbol oyuncularının oynadıkları pozisyona göre sakatlık ilişkilerini değerlendiren bir çalışma yayınlandı. 1448 oyuncu 6 sezon izlendi ve 3358 sakatlık raporlandı. Maç saatine oran ile sakatlık zamanı 1000 saat / 11,5 olarak saptanmış. Bu ortalama her 10 maçtan 1 inde bir oyuncunun bulunamadığı anlamına geliyor.
Her 100 oyuncudan 61,4 ünün sezon içinde sakatlık yaşadığı raporlanmış. Kas zorlanmaları %30,3 bağ yaralanmaları ise %16,7 ile uzun süren sakatlık süreçlerinde başı çekiyor. Kas zorlanmaları fazla olsa bile sahaya dönüş süreci bağ ve tendon yaralanmalarına göre kısa.
Pozisyonlar arasında sakat olarak geçirilen süre ve sakatlık bölgesi olarak beklerin kasık sakatlıklarına forvetlere oran ile daha fazla maruz kaldıkları görülmüş.

Pozisyonlar: Kanatlar ise maçta yaşanan sakatlıklar oranı ile stoperlerden önemli ölçüde yüksek görülmüş. Ayrıca merkez orta sahalar antrenman sakatlıklarına önemli ölçüde daha fazla maruz kalmış. Net olarak orta sahaların sakatlık riskine en çok maruz kalan bölge olduğu görülüyor. Bu futbol ile ilglilenen kişiler az çok tahmin edebildiği bir durum.
Sakatlık riski ile pozisyonların yakından ilgili olması bunların önlenebilirliğine yardımcı olabilir.
Sakatlıklar klüplerin başarılarına engel olan en büyük nedenlerden biri. Maddi yönden ve başarı yönünden ayrı ayrı sorunlara sebep oluyor. Sezon içi kadro darlığına yol açabiliyor. Fazla maç oynamak istemeyen antrenörlerin kupa maçlarına doğal olarak yedek takımla çıkma isteğine sebep oluyor. Bunun altında yatan tek neden dinlenik takımla maç yapma isteği. Ayrıca sakatlık sonrası geriye dönüş ise her zaman istenildiği gibi olamayabiliyor. Hedeflenen performansa tekrar ulaşamamak, düşük sensomotorik kontrol, hasarlı mekanoreseptörler, ligamanları ve hareket mekaniğini bozabiliyor. Kurduğunuz kadro birden bire bozuluyor ve derin bir kadronuz yoksa orta sahadan defansif orta saha yaratmak beklerden kanat v.b. bir çok pozisyonlar arası geçişe sebep oluyor. Tam anlamı ile domino etkisi.

Çalışmada yaşanan hamstring sakatlıklarının %22 sinin tekrarladığı, ön çapraz kopması sonucu 3 oyuncudan 1 inin 12 ay sonra maç performansına geri döndüğü gözlenmiş.

Ön çapraz operasyonu sonucu tam ma formuna kavuşmak 12 ay sürebiliyor. Ayrıca sakatlık sonrası sahaya dönüş antrenmanları başka sakatlıkların alt yapısını oluşturabilir. Fonksiyonel olmayan antrenmanlar saha antrenmanlarının ve takım antrenmanlarının azlığı karar verme mekanizmalarını ve teknik problemleri doğurabiliyor.

Sakatlık sonrası sahaya dönüşleri zaman olarak sınıflandırılması. En çok yaşanan orta şiddette sakatlıklar.

Minimal 1-3 gün
Hafif 4-7 gün
Orta 8-28 gün
Ağır 28> gün
110.217 maç saati, 3401 oyuncu 6 sezon boyunca incelenmiş. 3358 sakatlık kayıt edilmiş. 1270 i maç (%37.8) ve 2088 (%62) antrenman sakatlığı.
Sakatlıkların %98.7 sezon içi. 100 oyuncu/sezon başına kayıp gün 1776.5.
Maç sakatlıklarının oranı 1000 maç saati başına 11.5 saat.
100 oyuncu/ sezon üzerinden antrenmanda sakatlık oranı 61.4.
Total olarak oyuncuların kaçırdığı maç sayısı oranı %16.9. Sakat oyuncuların ortalama sakatlık süresi 18 gün. Ortalama kaçırılan maç sayısı 3.
Maç sakatlıkları ile antrenman sakatlıkları arasında ciddi bir fark var. Maç sakatlıkları daha uzun antrenman sakatlıklarına oran ile %4.8 daha fazla sürüyor.

Sakatlık tipleri: Kas sakatlıkları %30.3, %16.7 eklem-ligaman sakatlıkları, %8.5 darbe, çarpışma antrenmanda tendon sakatlıklığı %6.1. En uzun sakatlık sonrası dönüş eklem-tendon bunların başında ise acl diz sakatlıkları geliyor. 6-12 ay.
18.8% ile kanat orta sahaları maçlarda en az bulunan bölge, bunu 18.6 ile stoperler takib ediyor. Bu pozisyonların maç ve antrenman sakatlıkları sonucu maçlarda yer alamama oranlarıda oran olarak aynı. Orta sahalar maç sakatlıkları yüzünden maç kaçırmaları oranı forvetlere oran ile yüksek.
Oyuncu pozisyonları: antrenman ve maç sakatlıklarında anlamlı olarak fazla sakatlık sonrası maç kaybı yaşıyan pozisyon 12.9 maç saati/ 1000 maç saati ile kanatlar.
Bu tip sakatlıkları engellemenin bir çok yolu var. Fonksiyonel hareket analizleri, postür ve düzeltici egzersizlere ağırlık verilmesi, denge çalışmalarının germe egzersizleri ile rutin halinde yapılması. Herşeyde olduğu gibi yine bunu en aza indirebilecek yöntem antrenmanlar arası koordinasyon yani yıllık plan.