Futbolda Kasık Yaralanmaları

Futbol oyuncularında yaşanan kasık yaralanmalarının %10 u kadarını kas hasarları yani strainler oluşturuyor. Bunun da en büyük neden kuvvet eksikliği. Müsabakada addüktör yani kasık grubunun sürekli boyunun uzayarak kasılması ve bu kasılma tipinin (eksentrik) kas hasarlarını arttırdığı ve yoğun müsabaka döneminde ise toparlanmanın mümkün olmadığı zamanlar olabilir. O halde olaya 2 yönden yaklaşmak gerekir. Kuvveti nasıl çalışalım, planlamayı nasıl yapalım. Burada planlama sadece kuvvet değil toparlanma ve yüklenme antrenmanları beraber planlanmalı ve maçlardan geriye gelerek planlama yapılmalı.

Amerikada 2002 yılında yapılan araştırmada 180 erkek futbolcudan 32 oyuncu kasık problemi yaşadı ve bunların 5 tanesi 1 yıldan uzun süre sahalara dönemedi. Tekrarlayan yaralanmalar ise yine %20 seviyelerinde.

Risk faktörleri, yapılan çalışmada sezon öncesi kalça abdüksüyonun un (bacak açma) hareket açıklığı (r.o.m.) yaralanma yaşayan oyuncularda daha düşük bulundu. Addüksüyon (bacak kapama) kuvveti ise %18 yaralanma yaşayanlarda daha az. Yaralanma yaşayanların daha düşük addüksüyon kuvvetine sahip oldukları görüldü. Addüksüyon kuvveti abdüksüyonun %86 sı kadar ölçüldü ve yaralanma yaşayan bölgede ise sadece %70 i kadar güçlü. Burada hem sağ sol hemde agonist-antogonist bir fark var. Bu farkın % 80 den az olması yaralanma riskini arttıran bir durum. 2.315 buz hokeycisi üzerinde yapılan çalışmada haftada 2 gün 20 dakikalık ısınma sonrasında uygulanan kasık yaralanma önleme programı sezon içinde kasık yaralanmalarını %28 azalttı. Diğer genel kuvvet yapan grupta ise belirgin bir fark yok. Bu çalışmada diğer çalışmalarda olduğu gibi yüklerin ve testlerin sonucu verilmediği için hareketler iyi geliyor mantığı var. Hareketten daha önemli olan antrenmanın sıklığı ve yük. Kuvvet çalışmalarında yüklerin belirtilmesi çok önemli.

Ayrıca program dinamik esneklik, pelvisi düzeltici egzersizler ve core kuvveti antrenmanları ile kombine edildi. Bu çalışmada görülmese bile başka diğer yaralanmalarda da azalma vardır. Antrenmanın şiddeti kuvvet antrenmanlarının karakterini belirleyen en önemli faktör. Burada yük ve hareket hızı antrenmanın karakterini belirlerken enerji yolu yönünden ise süre işin içine dahil oluyor. Bu 3 etmeni sporcular söz konusu olduğunda düşünelim. Sezon içi, hazırlık dönemi ve sezon başı hazırlık dönemlerindeki antrenman planlama stratejilerini de işin içine katarsak ne kadar komplike olduğunu anlarız.
Kuvvet genellikle tek tekrar kaldırılan maksimumun %75-80 ile değerlendirilip çalıştırılır. Tekrarlar 3-6 arasında tekrar sayısı kullanılır. Testleme ve bireysel farklılıklar antrenman kalitesinin neredeyse tamamını belirler. Bu tip kuvvet antrenmanları sportif yaralanmadan koruyucu ve sportif performansı arttrmak amacı ile yapıldığını belirtmek gerek.

HOLMICH metodu,

Kasık sportif yaralanmalarından koruyucu bir egzersiz, 4 dinamik ve 2 izometrik egzersizden oluşuyor. İzometrik kas boyunun değişmedii kasılma tipidir. Duvara oturup beklemek gibi. Hölmich metodunun geliştirilme sebebi futbolda artan oyun hızının karşında kasık yaralanmalarının artması. Maksimal kuvvetin tek başına yeterli olmadığı açık.
6 egzersiz emg ölçümü ile şiddet ölçülerek yapıldı ve hangisinin hareketin kuvvet kategorisinde değerlendirilebileceğine bakıldı. Özellikle her hareket şiddet yönünden aynı etkiyi vermiyor ve özellikle addüktör yani kasık bölgesi genellikle kas boyu uzarken daha fazla hasarlanıyor. Burada planlamada kasılma özelliklerinin de hesaba katılarak program yapmak gerekli. Bunun için işi ‘bencesine’ bırakmadan emg ile yapmak en doğrusu.

21 erkek futbolcu 5 saat haftada antrenman yaptılar ve addüktör yani kasık bölgesi kasları emg ile kayıt edildi.
Addüktör longus, gluteus medius, rectus abdominis, eksternal oblikler izometrik addüksiyon yaparken karşılaştırıldı. Bu 6 hareketin hepsinin emg sonuçları karşılaştırıldı. Spesifik olarak hangi hareket daha etkili bu gözlenmek istendi.
Dizde futbol topu sıkıştırma, ayaklar havadayken hareketi sırasında, ayak bileği arasında topu sıkıştırma, tek ayak kayak kayma pozisyonunda yana açma, partnerle bacak kapama-partnerle bacak açma.
%80 şiddetin üstünde bölge kaslarını aktive eden tek hareket tek ayak kayak kayma pozisyonunda yana açma olarak görüldü. GLİDER adı ile geçiyor.

Diğer hareketler kasık bölgesindeki kasları ve karın kasını belirli oranda aktive etti ama kuvvet açışından değerlendirince bu hareketlerin hölmich sportif yaralanma önleme özellikleri kasık bölgesinde başarılı gözükmüyor. Holmich programı stabilizasyon için bile uygun değil. Statik hareket sayısı sadece 2. ve profesyonel futbolcular için uygun değil.

.https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3445110/